سازمان گزارشگران بدون مرز (RSF) با استناد به یک سند رسمی از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، اعلام کرد که در بازه‌ی زمانی ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۸ یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در تهران، بازداشت، زندانی و حتی اعدام شده‌اند. کشتار هزاران تن و بازداشت ۷ هزار تن تنها در سه روز اعتراضات آبان‌ماه درحالی روند تصاعدی جنایات حکومت را نشان می‌دهد که حسن کرمی فرمانده یگان ویژه نیروی انتظامی گفته که مهمترین سلاح ما «آبپاش» است!
سازمان گزارشگران بدون مرز (RSF) با استناد به یک سند رسمی از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، اعلام کرد که در بازه‌ی زمانی ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۸ یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در تهران، بازداشت، زندانی و حتی اعدام شده‌اند.
بر اساس داده‌های این سند دستگاه قضایی حکومت ایران، این جمعیت یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفری شامل زن، مرد و حتی کودک و از تمامی قشرهای جامعه، اقلیت‌های دینی و قومی، مردم عادی و مخالفان سیاسی نظام و روزنامه‌نگاران و شهروندخبرنگاران است.
داده‌های دستگاه قضایی جمهوری اسلامی متعلق به دهه‌های اخیر است که سازمان گزارشگران بدون مرز بخشی از آن یعنی از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۸ را واکاوی کرده است.
بررسی آماری این سند قضایی نشان می‌دهد که در طول این ۳۰ سال، ۸۶۰ خبرنگار و شهروند خبرنگار و بیش از ۵۷۰۰ نفر از اقلیت‌های مذهبی بازداشت و زندانی و همچنین تعدادی از آنان اعدام شده‌اند.
گزارشگران بدون مرز می‌گوید در پرونده‌ی قضایی این روزنامه‌نگاران بازداشت و زندانی‌شده در طول این سال‌ها، اشاره‌ای به شغل روزنامه‌نگاری آنان نشده تا راه فراری برای مقامات جمهوری اسلامی چون محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه باشد که در سطح بین‌المللی ادعا کند که خبرنگار زندانی در ایران وجود ندارد!
بنا بر اطلاعات منتشر شده از این سند قضایی، ۶۱ هزار و ۹۶۰ نفر تحت عنوان زندان سیاسی توسط رژیم ایران بازداشت و زندانی شده‌اند که بسیاری از آنان نوجوان بوده‌اند. این سند قضایی همچنین حاوی آمار هولناک اعدام ۴هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ به فرمان روح‌الله خمینی رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی است.
تداوم روند بازداشت، زندانی کردن و کشتار فعالان سیاسی و اجتماعی و معترضان در خیابان‌های کشور، چنان روند صعودی به خود گرفته است که طبق اعتراف حسین نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، در اعتراضات آبان‌ماه ۹۸، حدود «۷ هزار نفر» توسط نیروهای امنیتی و انتظامی حکومت بازداشت شده‌اند. علاوه بر این، به گزارش رویترز بر اساس اطلاعات منابعی از درون حکومت، حدود ۱۵۰۰ نفر در اعتراضات آبان‌ماه کشته شده‌اند که طبق گزارش شاهدان عینی از ناحیه سر و بدن هدف شلیک مستقیم نیروهای امنیتی قرار گرفته‌اند.
با اینهمه، حسن کرمی فرمانده یگان ویژه نیروی انتظامی امروز یکشنبه ۲۰ بهمن‌ماه در رابطه به کشتار بی‌رحمانه معترضان آبان‌ماه ۹۸ ادعا کرده که نیروهای تحت فرمانشان، با استفاده از «آبپاش» با معترضان مقابله کرده‌اند! معلوم نیست با «آبپاش» چگونه می‌توان به سر و سینه‌ی معترضان شلیک کرد! جنایتی که مقامات خود جمهوری اسلامی به آن اعتراف کرده‌اند.
وی گفته است: «با رویکردی که مأموران یگان ویژه داشته‌اند تا کنون با کمترین هزینه توانسته‌ایم صحنه‌های مختلف را جمع کنیم.»
حسن کرمی شیوه‌ی مأموران انتظامی در برخورد با معترضان را «رفتار انسانی، اسلامی و انقلابی» توصیف و گفته است: «تا آنجا که می‌توانند مدارا کرده و به افراد تذکر می‌دهند.»
فرمانده یگان ویژه نیروی انتظامی اظهار داشت: «مهمترین اسلحه ما آبپاش است، البته در شرایط خاص از گاز اشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی که غیرکشنده است، استفاده می‌شود.»
پیشتر، عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور نیز در این رابطه گفته بود که مأموران امنیتی، معترضان را از ناحیه «پا» هدف قرار داده‌اند.
از سوی دیگر، روند رسیدگی به پرونده‌ی قضایی معترضان آبان‌ماه ۹۸ نیز به سیاق عملکرد ۴۰ سال دستگاه قضایی رژیم ایران، روندی غیرعادلانه و با استناد به اعترافات اجباری بازداشت‌شدگان و فیلم‌ها و ویدئوهایی است که در موبایل این افراد وجود داشته است. علاوه بر این، از عمده معترضانی که توسط اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بازداشت و زندانی شده‌اند، اطلاعی در دست نیست. از جمله افرادی که حکومت آنان را «لیدر» و «رهبر اغتشاشات» می‌خواند.
این درحالیست که گزارش‌های پراکنده‌ی سازمان‌های حقوق بشری خارج از ایران از وضعیت غیرانسانی و نامناسب معترضان در زندان‌های رژیم ایران خبر داده و نوشته‌اند که از سرنوشت برخی از بازداشت‌شدگان از جمله زخمی‌‌ها، خبری در دست نیست.
بررسی سازمان گزارشگران بدون مرز نشان می‌دهد، روزنامه‌نگاران با اتهامات جعلی از قبیل «اقدام علیه امنیت داخلی»، «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» و یا «همکاری با عوامل بیگانه» و «جاسوسی» بازداشت و زندانی شده‌اند. اتهام‌های دیگری نیز چون «توهین به مقدسات اسلامی» و «توهین و اهانت به مقام رهبر جمهوری اسلامی و یا بنیانگذار نظام» نیز برای بازداشت روزنامه‌نگاران و شهروند خبرنگار رایج است. دست‌کم ۵۷ تن از آنها با این اتهام‌ها بازداشت و زندانی شده‌اند.
گزارشگران بدون مرز همچنین شرح داده که این روزنامه‌نگاران از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، حق ملاقات دائم با نزدیکان، مشاوره حقوقی، حق درمان محروم بوده و در سلول‌های انفرادی تحت بدرفتاری و شکنجه قرار داشته‌اند.
سازمان گزارشگران بدون مرز این اطلاعات را برملاکننده‌ی میزان دروغ‌هایی خوانده است که رژیم درباره محاکمه قضایی در ایران برای چندین دهه ساخته و پرداخته است.
کریستف دلور دبیرکل سازمان گزارشگران بدون مرز گفته است: «وجود چنین پرونده‌ای و موضوعات ثبت شده میلیونی آن نه تنها مقیاس سال‌ها دروغگویی رژیم ایران که مدعی نبود هرگونه زندانی سیاسی یا خبرنگار در زندان است را نشان می‌دهد بلکه دسیسه‌های بی‌رحمانه‌ای را که برای آزار مردان و زنان به دلیل عقاید و یا گزارش‌هایشان ظرف این چهل سال انجام داده برملا می‌کند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر