افزایش احتمال وقوع درگیری نظامی در خاورمیانه؛ از جنگ خاکستری به جنگ خونین؟!

یک سال از آغاز تحریم‌های همه‌جانبه آمریکا علیه جمهوری اسلامی با هدف فشار حداکثری برای تغییر رفتار و «عادی» شدن رژیم ایران گذشته است و علی خامنه‌‌ای همچنان در مقابل شروط ۱۲گانه واشنگتن مقاومت می‎‎کند و تن به مذاکره نمی‎‎دهد.
رهبر جمهوری اسلامی بارها تاکید کرده «نه جنگ می‌‌شود و نه مذاکره می‌‌کنیم» اما با چراغ سبز او محمدجواد ظریف از کانال‌‌های غیرمستقیم و بیراهه‌‌های مختلف در پی‌‌ باز کردن معبرهایی برای کنار آمدن با آمریکا و بده بستان مخفی و معاملات پنهانی شبیه آنچه در جریان توافق اتمی در سایه باج‌‌های دولت باراک اوباما پیاده شد برآمد که راه به جایی نبرد.

تحریم‌‌ها مستقیم و غیرمستقیم بر سیاست‌‌های داخلی و منطقه‌‌ای رژیم ایران تاثیرات جدی گذاشته است و نظام احساس تهدید می‌‌کند. تظاهرات در عراق و لبنان نیز توازن قدرت را علیه جمهوری اسلامی به سرعت تغییر داده و بهم ریخته است. شبه‌نظامیان وابسته و  مزدبگیر بازوهای اصلی تولید قدرت اخاذی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی هستند ولی در تهران نیز می‌‌دانند که فشار ناشی از تحریم‌‌ها و تظاهرات در عراق و لبنان دیر یا زود این بازوها را فلج خواهد کرد.

اعتراضات مردم در لبنان و عراق ریشه اقتصادی دارد با این حال آنها متوجه شده‌اند که سیاست‌‌های مداخله‌‌جویانه رژیم ایران در این کشورها از عوامل اصلی بحران‌‌هایی است که گریبان آنها را گرفته است. درست مشابه آنچه مردم ایران نیز گرفتار آنها هستند.

وضعیت معیشتی مردم داخل ایران نیز بحرانی است و نارضایتی آنها چون آتش زیر خاکستر هر بار شعله‌ای می‌کشد. آنها اگرچه شبیه آنچه در عراق و لبنان و شیلی می‌‌گذرد عمل نمی‌‌کنند ولی با اشتیاق رویدادهای کشورهای دیگر را دنبال کرده و می‌بینند که با توجه به سیاست‌های خرابکارانه‌ی زمامداران جمهوری اسلامی احتمال اقدام نظامی پیشگیرانه آمریکا و اسرائیل علیه تحرکات رژیم هم در پاسخ به تحریم‌‌ها و هم حفظ بازوهای نظامی خود در منطقه به شدت قوّت گرفته است.

نخست وزیر اسرائیل، دوشنبه ۲۸ اکتبر (ششم آبان)، در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با وزیر خزانه‌داری آمریکا از یک رشته اطلاعات بسیار سرّی پرده برداشت و اعلام کرد که رژیم ایران قصد دارد به یک اقدام تروریستی بسیار بزرگ علیه اسرائیل دست بزند.

بنیامین نتانیاهو در حضور استیون منوچین بطور جدی از توطئه‌‌های نظامی جمهوری اسلامی ایران برای اقدام علیه اسرائیل سخن گفت و احتمالاتی را در این رابطه مطرح کرد:

۱) تجهیز شبه‌‌نظامیان منطقه به موشک‌‌های نقطه‌زن  و حمله به اسرائیل از طریق سوریه، لبنان، عراق یا یمن.
۲) عملیات تروریستی و خرابکاری علیه سفارتخانه‌‌ها و یا کنسولگری‌‌ها و یا دفاتر نمایندگی اسرائیل در کشورهای مختلف.

منابع اطلاعاتی اسرائیل حدود هفت ماه پیش نیز اطلاع یافتند که رژیم ایران می‌‌کوشد در بخشی از خاک عراق که به اسرائیل نزدیک است، این کشور را هدف شماری موشک‌های نقطه‌زن قرار دهد و مانند همیشه ادعا کند که در این حمله نقشی نداشته است!

رادیو ارتش اسرائیل، سه‌شنبه ۲۲ اکتبر (۳۰ مهر)، اعلام کرد برای مقابله با حملات پهپادی و پرتاب موشک‌‌های کروز از سوی حکومت ایران آماده می‌‌شود. منابع امنیتی اسرائیل بالاترین حالت هشدارها را دریافت کرده‌اند و احتمال حمله از سوی جمهوری اسلامی ایران به خاک این کشور را بسیار جدی می‌دانند.
البته جنگ با ایران برای همه طرفین پر هزینه و پیچیده خواهد بود و مقامات سیاسی آمریکا بارها تاکید کرده‌اند که به دنبال جنگ با جمهوری اسلامی نیستند. حتی بعد از ساقط شدن پهپاد آمریکا و یا حمله به کشتی‌‌های خارجی و تاسیسات نفتی آرامکو عربستان که پاسخ نظامی را محتمل کرده بود، هیچ اقدام نظامی علیه جمهوری اسلامی صورت نگرفت. اکنون مسئله اینجاست که آیا تهران عدم تمایل آمریکا به درگیری نظامی را، واقعا بر اساس آنچه تبلیغ می‌کند، به پای ضعف این کشور قدرتمند می‌‌گذارد؟! اگر چنین باشد، بی‌تردید مانند رژیم‌های مشابه در لیبی و عراق قربانی توهمات خود خواهد شد.

شماری از کارشناسان و رسانه‌‌ها انتقال نیرو و ادوات نظامی آمریکا به عربستان را نشانه‌‌هایی برای احتمال برخورد نظامی می‌‌دانند. بمب‌افکن‌‌ها و جنگنده‌‌هایی که آمریکا در ماه‌‌های گذشته در عربستان مستقر کرده است می‌توانند تا عمق خاک ایران پرواز کنند.
بمب‌‌افکن‌‌های استراتژیک آمریکا برای نخستین بار است که به عربستان اعزام شده‌اند و این غیرمعمول است. فرماندهی سنتکام می‌‌گوید همراه این بمب‌افکن‌‌ها دو اسکادران جنگنده و باتری‌‌های موشک پدافند هوایی پاتریوت و باتری‌‌های سیستم ضدموشکی تاد نیز به عربستان منتقل شده است. این تحرکات بیانگر افزایش دادن چشمگیر قدرت شلیک ایالات متحده است.

برخی تحلیلگران معتقدند میان ایران و آمریکا و متحدانش در منطقه مدت‌‌هاست یک جنگ خاکستری آغاز شده است. منظور آنها جنگ هیبریدی است. اکنون این پرسش مطرح است که آیا همراه با تحولات منطقه، شکل این جنگ تغییر خواهد یافت و درگیری نظامی به شکل کلاسیک و خونین آن آغاز خواهد شد؟