۱۴۰۰ تیر ۶, یکشنبه

نگاه «آیت‌الله اعدام» به مسکو است

 


واکنش‌ها به اعلام پیروزی سیدابراهیم رئیسی در رأی‌گیری ۲۸ خرداد از سوی دولت‌ها و کشورها تا کنون بسیار متفاوت بوده است. دولت‌های غربی هیچکدام تا این لحظه این انتصاب را به ابراهیم رئیسی تبریگ نگفته‌اند و در بیانیه‌ها و یا اظهارات سخنگو‌هایشان ضمن اشاره به حضور او در «هیئت مرگ» و عملکردش در چهاردهه گذشته در دستگاه قضائی، انتقادهایی بسیار سطحی را مطرح کرده‌اند.

اشتفن زایبرت سخنگوی آنگلا مرکل در کنفرانس خبری در برلین تنها به «اطلاع آلمان از نقش ابراهیم رئیسی در اعدام‌ها» بسنده کرد و حاضر نشد در این رابطه به دیگر پرسش‌های روزنامه‌نگاران پاسخ دهد. بریل کوفلر مسئول حقوق بشر دولت آلمان هم از اینکه ابراهیم رئیسی «هنوز درباره گذشته خود و نقض آشکار حقوق بشر توضیحی نداده است» ابراز نگرانی کرد. وزارت خارجه فرانسه نیز در بیانیه‌ای ضمن اعلام امیدواری بر «پایبندی دولت آینده ایران به توافق هسته‌ای» و «توجه ویژه به انتخاب ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور جدید» می‌نویسد «ما همچنان بر نگرانی‌های خود در رابطه با شرایط حقوق بشر در ایران که مرتب آن را بیان کرده‌ایم، تاکید داریم.»

غرب نگران مذاکرات وین است

یک مقام برجسته وزارت خارجه ایتالیا به کیهان لندن می‌گوید «انتخاب ابراهیم رئیسی بدون شک مشکلی در روابط آینده کشورهای اروپایی با رژیم ایران خواهد بود زیرا تصور ملاقات مقامات عالی‌رتبه اروپا با فردی با چنین کارنامه سیاه حقوق بشری بسیار مشکل است و برای افکار عمومی این کشورها قابل توجبه نیست؛ چنانکه در دوران دوم ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد نیز ملاقاتی در سطح بالا انجام نگرفت.» البته نگرانی اصلی دولت‌های غربی و آمریکا در این روزها عضوبت ابراهیم رئیسی در «هیئت مرگ» نیست. این مسئله البته در تقریبا کلیه رسانه‌های اروپایی در مرکز توجه قرار دارد. نگرانی دولت های غربی سرنوشت مذاکرات وین و آینده‌ی توافق هسته‌ای است. مقام برجسته وزارت خارجه ایتالیا در ادامه گفتگو با کیهان لندن می‌افزاید «ما در انتظار تشکیل دولت آینده و به ویژه تیم مذاکره کننده جدید هستیم زیرا با توجه به اینکه حرف آخر را علی خامنه‌ای و نه ابراهیم رئیسی می‌زند، از ترکیب هیئت مذاکره کننده جدید خواهیم فهمید که باد از کدام جهت خواهد وزید و آیا جمهوری اسلامی قصد احیای برجام را دارد یا اینکه می‌خواهد از این توافق خارج شود.» جک سالیوان مشاور امنیت ملی دولت جو بایدن نیز انتخاب ابراهیم رئیسی را مهم ارزیابی نمی‌کند و می‌گوید «مهم نیست کی در ایران رئیس دولت است زیرا تصمیم نهائی با رهبر جمهوری اسلامی است.»

در این میان، تقاضای هیئت ایرانی در دور ششم مذاکرات وین مبنی بر دریافت ضمانتی از سوی دولت آمریکا برای اینکه پس از پایان دوران ریاست جمهوری جو بایدن و ورود رئیس جمهور دیگری به کاخ سفید، واشنگتن بار دیگر مانند سال ۲۰۱۸ از این توافق خارج نشود، می‌تواند راه احیای برجام را سد کند. دولت جو بایدن از نظر قانونی امکان دادن چنین تضمینی را البته ندارد و بسیار مشکل به نظر می‌آید که کنگره آمریکا رای به چنین تضمینی بدهد. یک دیپلمات آمریکایی در رم به کیهان لندن می‌گوید «درخواست چنین ضمانتی از سوی جمهوری اسلامی ایران منطقی به نظر می‌رسد زیرا دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۸ از توافق سال ۲۰۱۵ خارج شد چون این نوع تصمیم‌ها  از جمله احتیارات رئیس جمهور آمریکا است و در سال ۲۰۲۵ هم رئیس جمهور بعدی می‌تواند از این اختیارات استفاده کند. البته جمهوری اسلامی اگر خواهان کاهش تحریم‌ها و گشایش اقتصادی است باید این ریسک را بپذیرد.»

اگر جمهوری اسلامی به امید برداشته شدن تحریم‌های کنونی شرایط دولت جو بایدن را نیز بپذیرد، نمی‌توان آن را تغییری در سیاست‌های این حکومت در قبال آمریکا تلقی کرد و امیدوار یود که سیاست‌های تسلیحاتی و منطقه‌ای نظام تغییر پیدا کند. جمهوری اسلامی به دشمنی و ستیز با آمریکا و بحران‌آفرینی در منطقه مانند نان شب برای بقای خود احتیاج دارد. جمهوری اسلامی به دنبال عادی ساختن روابط با آمریکا و بطور عام با غرب نیست بلکه به دنبال یک تنش کنترل شده است. علی خامنه‌ای بارها تکرار کرده است که کنار آمدن با آمریکا چشم پوشیدن از «آرمان‌های انقلابی» است. از جمله این «آرمان‌ها» که ابراهیم رئیسی نیز به آن در جریان کارزار انتخاباتی بارها اشاره کرده است می‌توان از عدم گفتگو در رابطه با برنامه‌ موشک‌های بالستیک و سیاست‌های منطقه‌ای نام برد.

افزایش نگرانی‌ها در منطقه

ابراهیم رئیسی دو روز پس از پایان انتخابات نمایشی خواستار بهبود روابط با کشورهای منطقه شد ولی عادی‌سازی روابط با پادشاهی سعودی را مشروط به «پایان مداخله نظامی در یمن» کرد. نه تنها حمایت تهران از حوثی‌ها در یمن و استفاده از موشک و پهپادهای اهدایی جمهوری اسلامی برای حمله به تاسیسات سعودی بلکه برنامه هسته‌ای و موشکی رژیم ایران نیز از دلایل افزایش نگرانی‌های ریاض هستند. فیصل بن ‌فرحان آل‌سعود وزیر خارجه پادشاهی سعودی نیز در اشاره به انتصاب ابراهیم رئیسی گفت «از نگاه ما سیاست‌ خارجی ایران در هر صورت تحت نظر رهبر جمهوری اسلامی است و ما فارع از آنکه چه کسی در راس دولت باشد بر اساس عملکرد آنها واکنش نشان خواهیم داد.»

دولت جدید اسرائیل بر این نظر است که پیام انتخاب ابراهیم رئیسی تسریع روند برنامه‌های تسلیحاتی  و هسته‌ای است. سعد کیوان تحلیلگر لبنانی نیز شک ندارد که با انتصاب رئیسی «حمایت از حزب‌الله به ویٰژه از نظر مالی افزایش خواهد یافت و این مسئله بحران در این کشور را که ماه‌هاست در انتظار تشکیل دولت جدید است افزایش خواهد داد.» تنش‌هایی که به گفته این تحلیلگر لبنانی «می‌توانند به درگیری‌های تازه بیانجامد.»

نزدیکی بیشتر به روسیه و نگرانی چین

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور تقریبا دائمی روسیه بلافاصله پس از همتای سوری‌ خود بشار اسد و حتا قبل از رهبران حماس، جهاد اسلامی فلسطین و حزب‌الله لبنان، «پیروزی» ابراهیم رئیسی را تبریک گفت. بسیاری در ایران و حتا در خارج از ایران بر این نظر هستند که دولت آینده بیش از دولت‌های قبلی زیر چتر روسیه قرار خواهد گرفت. ضمیر کابلوف مدیر بخش آسیا وزارت خارجه روسیه نتایج «انتخابات» ریاست‌جمهوری اسلامی در ایران را «مثبت» ارزیابی کرد وافزود که با «تشکیل دولت جدید بدون شک همکاری بین دو کشور گسترش پیدا کرده و تقویت خواهد شد.»

از آنطرف، چین نیز از جمله کشورهایی است که نگاه مثبتی به انتصاب ابراهیم رئیسی ندارد. شی جین پینگ رئیس جمهوری خلق چین ۴۸ ساعت پس از اعلام نتایج رسمی پیام تبریکی برای ابراهیم رئیسی فرستاد. یک روزنامه‌نگار خبرگزاری رسمی چین به کیهان لندن می‌گوید «این تأخیر بسیار معنادار است. با وجود  اینکه ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس دولت آینده در ایران صحبت از اجرای سند جامع همکاری ۲۵ ساله می‌کند، اما دولت ما نگران آینده این توافق است و حذف علی لاریجانی از شرکت در انتخابات آنهم در حالی که وی از سوی رهبر جمهوری اسلامی بر این توافق نظارت دارد، نشانه‌ی گسترش نفوذ روسیه در تقابل با چین تلقی می‌کند.»


۱۴۰۰ تیر ۱, سه‌شنبه

«تحریم انتخابات» در امتداد مسیر «نه به جمهوری اسلامی»

 


محمد خاتمی رئیس دولت اصلاحات از جمله افرادیست که مردم را برای حضور پای صندوق‌های رأی تشویق کرد ولی اعتنایی از سوی جامعه به درخواست وی نشد. او حالا در اظهاراتی «عدم شرکت (بی‌سابقه) مردم و وجود بالاترین درصد رأی‌های باطله» را یک «زنگ خطر» و «نشانه فاصله مردم با حکومت» دانست ولی با این حال ادعا کرد «حساب مردمی که انتخابات را تحریم کردند از براندازان جدا است!»

چرا مواضع کنونی خاتمی را باید ناشی از نگرانی و استیصال وی، اصلاح‌طلبان و کل نظام دانست؟ زیرا او دو سال پیش در اواسط تیرماه سال ۱۳۹۸ در سخنانی هشدار داد اگر مردم از اصلاحات مایوس شوند، اندک اندک «ذهنیت براندازی» قوت می‌گیرد و «ممکن است خدایی نکرده بتوانند موفق شوند.» او توضیح داده بود «در جامعه، درصدی از مردم به اصلاح‌طلبان و درصدی به اصولگرایان رای می‌دهند اما درصد بیشتری از مردم به جریان‌های سیاسی کاری ندارند و هرچه بیشتر این درصد جذب انتخابات شوند، گروه‌های برانداز بی‌اثرتر می‌شوند و خدایی ناکرده اگر بتوانند موفق شوند دیگر اصلاح طلبان نیز نمی‌توانند کاری از پیش ببرند.»

در سال ۱۴۰۰ آنچه خاتمی از آن نگران بود اتفاق افتاد! در حالی که زمینه های آن در چند سال اخیر و به ویژه پس از اعتراضات سراسری ۹۶ بیش از پیش آماده شده بود.

پیش از برگزاری انتخابات دیاکو حسینی مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌ جمهوری اسلامی به ایسنا گفته بود فشار حداکثری آمریکا برای تقویت نارضایتی مردم و بی‌پشتوانه کردن جمهوری اسلامی «امکان براندازی در ایران را به وجود آورد.» او هشدار داد «اگر مردم در انتخابات به‌صورت حداکثری شرکت نکنند این پیام را صادر می‌کند که همان سیاست‌ها ادامه پیدا کند و در چنین وضعیتی با موج دومی از فشار‌های حداکثری روبرو می‌شویم.»

دیاکو حسینی که از فعالان سیاسی نزدیک به اصلاح‌طلبان است همچنین گفته بود «تحریم انتخابات توسط مردم می‌تواند به همان سیاست‌ها منجر شده و نارضایتی از وضع موجود به قدرت نرم ایران آسیب بزند و مشکلات بیشتری را در سطح منطقه و بین‌المللی ایجاد کند.»

بخشی از اصلاح‌طلبان معتقد بوده‌اند که «بازگشت به برجام عبور از براندازی است!» آنها هشدار می‌دادند که روی کار آمدن فردی مثل ابراهیم رئیسی یا سعید جلیلی با اجرای نسخه انقلابی اصولگرایان در سیاست خارجی احیای برجام را غیرممکن می‌کند. بعضی از آنها نیز عنوان می‌کردند اصولگرایان خودشان به دنبال توافق جدید با غربی‌ها هستند. تیرماه ۱۳۹۹ صادق زیباکلام در مقاله‌ای نوشته بود اصولگرایان به دنبال گرفتن دولت هستند تا سال ۱۴۰۰  برجام جدید را امضا کنند و میوه آن را خودشان بچینند.

روح‌الله متفکرآزاد عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی و از «نمایندگان ولایی» چندی پیش از برگزاری انتخابات نمایشی گفته بود «نظامی که بقا و ماهیت و هویت خود را از مردم دریافت می‌کند، مشارکت مردمی در آن همانند اکسیژن عمل می‌کند و اگر مشارکت حداقلی بجای مشارکت حداکثری اتفاق بیفتد، رئیس‌ جمهور آینده از قدرت و جایگاه متزلزل برخوردار خواهد بود و از قدرت چانه‌زنی او در داخل و خارج از کشور کاسته می‌شود.»

او هشدار داده بود «قهر با صندوق‌‎های رأی بدترین گزینه برای نشان دادن نارضایتی مردم است» و آثار و تبعات منفی قابل توجهی دارد قدرت و اقتدار نظام را به پرسش می‌کشد.

الیاس حضرتی رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملّی و قائم‌مقام حزب اصلاح‌طلب «اعتماد ملی» که به تازگی متهم به آزار و اذیت جنسی نیز شده است بارها نسبت به «براندازی» هشدار داده و حتا پیش از وقوع اعتراضات سراسری دی‌ماه ۱۳۹۶ هشدار داده بود «شرایط برای خیزش در ایران فراهم شده است.»

ترس حکومت فقط از بالاگرفتن اعتراضات مردمی و تظاهرات سراسری نیست بلکه آنها از «حمله نظامی» هم نگرانند. کاظم جلالی سفیر جمهوری اسلامی در مسکو اسفند سال ۹۹ در مقاله‌ای در نشریه وزارت خارجه روسیه به نام «اینترنشنال افیرز» (مسائل بین‌المللی) می‌نویسد «رژیم صهیونیستی و دولت‌های سعودی و امارات به عنوان متحدین اصلی آمریکا در غرب آسیا بطور کاملاً واضح و روشن طرفدار قطعی براندازی حکومت ایران از طریق شورش و جنگ داخلی در ایران هستند… اما ایران به آمریکا اجازه دخالت مستقیم نظامی علیه خود برای تغییر حکومت و تحمیل رژیم دست‌نشانده و تکرار مدل تهاجم نظامی به عراق و افغانستان را نخواهد داد.»

سردار ایوب سلیمانی معاون فرمانده نیروی انتظامی اواسط سال ۹۸ گفت دشمن با هدف براندازی فشار را ده برابر کرده است. سردار حسین نجات معاون فرهنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عنوان کرد «مدل جدید براندازی تکیه بر افراد فرودست، حاشیه‌‌نشین و بی‌سواد است!»

پیش از آن نیز محمدرضا باهنر نایب رئیس پیشین مجلس شورای اسلامی گفته بود اگر مردم بیشتری به اعتراضات آبان ۹۸ می‌پیوستند جمع کردن آن اصلاً ممکن نبود و انقلاب می‌شد.

محمدرضا خاتمی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و برادر محمد خاتمی نیز بهمن ۱۳۹۶ در نشست حزب «اتحاد ملت» هشدار داد «براندازان بیش از اندازه بزرگ شده‌اند!» در حالی که امرداد ۱۳۹۷ حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی ادعا کرد «براندازان عددی نیستند.»

اینهمه در حالیست که به نظر بسیاری از تحلیلگران ایرانی و خارجی انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ۱۴۰۰ در ایران عملاً به «رفراندوم نه به جمهوری اسلامی» تبدیل شد. در این رأی‌گیری که ابراهیم رئیسی پیروز آن اعلام شد طبق آمارسازی رسمی و نه واقعی نیز ۳۱ میلیون نفر از بیش از ۵۹ میلیون واجد شرایط رأی دادن آن را تحریم کردند و بیش از سه و نیم میلیون آرای باطله  شمارش شد و آن را در جایگاه دوم پس از رئیسی و بسیار پیش از نامزدهای دیگر از جمله نامزد مورد حمایت اصلاح‌طلبان قرار داد آنهم در شرایطی که علی خامنه‌ای «دادن رای سفید» را «حرام» اعلام کرده بود!